اختلالات جنسی را می توان به نوعی یک ناتوانی جنسی در مقاربت جنسی موفق با شریک جنسی خود تعریف نمود. که از نظر کیفی یک اختلال با اختلال جنسی دیگر متفاوت است. برای مثال فردی که دارای زود انزالی جنسی است ممکن است قادر به مقاربت جنسی باشد. اما در به رضایت رساندن شریک جنسی خود ناتوان باشد. ولی کسی که به هر دلیلی در هنگام مقاربت در نعوظ جنسی (مردان) ناتوان است این ناتوانی جنسی با ناتوانی در به اوج لذت جنسی رساندن شریک جنسی خود بسیار متفاوت می باشد. اختلالات جنسی در آقایان به گروه های زیر تقسیم میشود

اختلال در ارکشن (erection disability) اختلال در نعوظ یا سفتی آلت
اختلال در نعوظ (زود انزالی , دیر انزالی ,انزال خشک)
اختلال شکلی آلت (عدم رضایت در سایز ,کجی آلت ,بد شکلی ناشی از ختنه بد)
کاهش میل جنسی
زود انزالی به انزالی گفته میشود که مرد قبل از به ارگاسم رسیدن زن اتفاق افتاده و اجازه نداده تا همسر او به اوج لذت جنسی برسد.درمان زود انزالی ترکیبی از درمان دارویی و آموزش تمرینات خاص به آقایان در حین تماس جنسی است.
اختلال سفتی آلت تناسلی
مشکلاتی که باعث این اختلال میشوند شامل دو دسته اند
1- بیماریهایی نظیر دیابت ,فشار خون,عدم فعالیت, چاقی,سیگار,چربی خون بالا,اختلالات هورمونی
2- علل روحی روانی مانند استرس افسردگی عدم ارتباط عاطفی خوب بین دو نفر عدم اعتماد به نفس

دو نوع ناتوانی جنسی وجود دارد: اولیه و ثانویه. مردانی که ناتوانی جنسیشان از نوع اولیه است هیچگاه توانایی کافی برای انجام یک رابطه جنسی را به طور مطلوب نداشته اند. این نوع ناتوانی بسیار نادر است و معمولاً دلایل عمیق روانشناسی مثل ترس از صمیمیت، احساس گناه و اضطراب دارد. در ناتوانی جنسی ثانویه توانایی فعال شدن آلت جنسی بعد از مدت زمانی فعالیت نرمال از دست داده می شود، و این نوع متداول تر می باشد. مردانی که دچار ناتوانی جنسی ثانویه هستند فقط توانایی انجام ۲۵ درصد از فعالیت جنسی را دارند. این نوع ناتوانی معمولاً به طور تدریجی ایجاد می شود و درمانش هم نسبت به نوع اول ساده تر می باشد.

داروهای خوراکی: شایع ترین داروهای این گروه شامل سیلدنافیل، تادالافیل، واردنافیل، آپومورفین، یوهیمبین و ... می باشند. لازم به ذکر است با توجه به عوارض این داروها و تداخلات دارویی با برخی داروها به ویژه داروهای قلبی، این داروها حتما باید توسط پزشک و پس از گرفتن شرح حال دقیق و معاینه واطلاع از وضعیت قلبی عروقی بیمار و داروهای مصرفی وی تجوبز گردند و مصرف خودسرانه آنها ممکن است عوارض جبران ناپذیری داشته باشد.

واکیوم: در کسانی که با داروهای خوراکی پاسخ درمانی مناسب نداشته اند و در بررسی های انجام شده احتمال نشت وریدی برای آنها مطرح شده گزینه مناسبی است. این وسیله دستگاهی است که با ایجاد مکش و خلا در اطراف آلت باعث ورود خون به داخل آلت میگردد و پس از پر شدن آلت کشی در ریشه آلت قرار میگیرد که مانع از تخلیه شدن خون آلت میگردد. برای پیشگیری از آسیب پوستی استفاده از آن نباید بیش از 30 دقیقه طول بکشد. کاربرد آن نیاز به آموزش دارد اگر درست از واکیوم استفاده شود پاسخ دهی 80 تا 90% می باشد. در زوجهای جوان ظرفیت کاربرد واکیوم کمتر است. واکیوم در دو گونه پمپی که نیروی مکش با پمپ دستی ایجاد میشود و نوع شارژی که در آن خلا با باتری ایجاد میشود در دسترس است. لازم به ذکر است که بسیاری از مردان از آن شکایت داشته و می گویند که اذیت می شوند اما این وسیله بسیار خوب عمل می کند.

داروهای تزریقی داخل آلت: در کسانی که ناتوانی جنسی شدید تر دارند و به موارد بالا پاسخ درمانی نداده اند توصیه به تزریق داروهایی مانند پاپاورین یا آلپروستادیل یا فنتولامین به تنهایی یا به صورت ترکیبی داخل آلت میگردد. این داروها باید اندکی پیش از هربار نزدیکی توسط بیمار داخل آلت تزریق گردد. البته برای این کار پس از آنکه دوز مصرفی دارو توسط پزشک مشخص شد به بیمار آموزش لازم برای تزریق داده میشود. باید دقت کرد که این داروها باید داخل بدنه آلت در مکانهای مشخص تزریق گردند و از تزریق عضلانی یا وریدی آنها باید جدا پرهیز کرد. از عوارض شایع این روش درمانی می توان به درد و سفتی محل تزریق و پریاپیسم اشاره نمود. پریاپیسم جدی ترین و خطرناک ترین عارضه ای گروه داروهاست و به ارکشن یا نعوظی که بیش از 4 ساعت طول کشیده گفته میشود. بنابراین اگر کسی که این داوها را مصرف میکند دچار سفتی آلت به مدت 4 ساعت شد باید به صورت اورژانسی برای برطرف کردن تورم آلت به اورژانس مراجعه نماید.